The Electronic Cabaret

Μια παράσταση για τη γονιμότητα

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ 2007

Λεονάρδος Μπατής / Θεατρικός Οργανισμός ΠΥΡΗΝΑΣ

Χρονικός Προγραμματισμός

Προετοιμασία εγχειρήματος: Ιανουάριος- Φεβρουάριος 2007

Πρόβες: Θέατρο Χυτήριο Μάρτιος- Απρίλιος- Μάιος 2007

Παραστασεις : CINE Ζεφυρος Τρωων 36 Θησειο , 31 MAIOY - 4 IOYNIOY

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Λεονάρδος Μπατής

Οπτικό Υλικό Προβολών: Όπυ Ζούνη

Τραγούδια: Θέµος Λεονάρδος

Μουσική Εγκατάσταση- Σύνθεση: Λάµπρος Πηγούνης

Χορογραφία: Κέλλυ Καραχάλιου

Σκηνικά Κοστούµια: Μανόλης Καρυωτάκης

Φωτισµοί: Έλενα Μαργαριτίδη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Σωζήτα Γκουντούνα

Εκτέλεση Παραγωγής: Σύνθεση Εταιρεία Πολιτισµού

Σύνθεση χορικού: ΛΟΓΟΣ 90°

Παίζουν:

Πολυξένη Ακλίδη

Λεωνίδας Καλφαγιάννης

Κέλλυ Καραχάλιου

Θέµος Λεονάρδος

Directed by Leonard Batis

Projections -Visual Material by Opy Zouni

Songs by Themos Leonardos

Sound Installation and Composition Lampros Pigounis

Choreography Kelly Karahaliou

Design by Manolis Kariotakis

Lighting by Elena Margaritidi

Performed by Polykseni Aklidi, Leonidas Kalfayiannis, Kelly Karahaliou, Themos Leonardos

Assistant Director Sozita Goudouna

Production Management Synthesis Media Company

Choral Composition Logos 90°

"This work has been and continues to be refined since 1969:

It is whole, determined, sufficient, individual, known, complete, revealed, accessible, manifest, effected, effectual, directed, dependent, distinct, planned, controlled, unified, delineated, isolated, confined, confirmed, systematic, established, predictable, explainable, apprehendable, noticeable, evident, understandable, allowable, natural, harmonious, particular, varied, interpretable, discovered, persistent, diverse, composed, orderly, flexible, divisible, extendible, influential, public, reasoned, repeatable, comprehendable, impractical, findable, actual, interrelated, active, describable, situated, recogizable, analysable, limited, avoidable, sustained, changeable, defined, provable, consistent, durable, realized, organized, unique, complex, specific, established, rational, regulated, revealed, conditioned, uniform, solitary, given, improvable, involved, maintained, particular, coherent, arranged, restricted, and presented."

Robert Barry (1971)

Ένα σύγχρονο cabaret

Η Μητέρα Σιωπή

The electronic cabaret

Ένα σύγχρονο cabaret ζωντανά στον κινηματογράφο Ζέφυρο από 31/5 έως 4/6

Ο Θεατρικός Οργανισμός «Πυρήνας» παρουσιαζει ενα σύγχρονο ηλεκτρονικό cabaret με θέμα τη γονιμότητα.

Ο πυρήνας του cabaret είναι ένα σύστημα Διαδραστικής Τεχνολογίας (διαδραστική εγκατάσταση αισθητήρων) μέσω του οποίου συλλέγονται και επεξεργάζονταί άμεσα δεδομένα, όπως η κίνηση και η θερμοκρασία, τα οποία μεταφράζονται σε ήχο. Τα τραγούδια της παράστασης ειναι γραμμένα από τον Θέμο Λεονάρδο και οι προβολές του βασικού οπτικού υλικού στο χώρο ειναι οι πινακες της εικαστικού Όπυς Ζούνη.

Σε κάθε σκηνή οι ηθοποιοί λειτουργούν μέσα από διαφορετικό είδος λόγου (ακατάληπτος, διάλογος, πεζός, ρυθμικός, χορικό). Τα κείμενα είναι μικρά αποσπάσματα έργων: Διάλογος – Sure Thing, του David Ives, Λόγος Ρυθμικός – Sha- Clack Clack του Saul Williams, Λόγος Πεζος, Γράμμα Σ’ένα Παιδί Που Δεν Γεννήθηκε Ποτέ της Orianna Falacci, Χτίστες του Γιώργου Χειμωνά και το Χορικο του ΛΟΓΟΣ 90^◦)

Ένα σύγχρονο cabaret

Δύο άνθρωποι και δύο θεοί

Αυστηρές δομές που σπάνε

Ήχος ηλεκτρονικός

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Το δίπολο Σιωπή – Λόγος

· Λόγος Γονιμοποιεί, δίνει μορφή στην ανθρώπινη Σιωπή.

· Στην Ινδουιστική Μυθολογία – Φιλοσοφία υπάρχει η σχέση

· Θηλυκό (Shakti) – Ενέργεια / Αρσενικό (Shiva)– Συνείδηση

"Η Συνείδηση που γονιμοποιεί την Ενέργεια.Η επιθυμία μου είναι να δραματοποιήσω αυτή την σχέση μέσα από αναγωγές στη σύγχρονη κοινωνία μας. Ποιος λόγος θα βγάλει την γυναίκα από την αγωνία/αγονία που προκύπτει ...λόγω κινδύνου; ΜΠΟΥΜ!ή αλλιώς Ποιό όραμα να έχουν τα λόγια μου για να γονιμοποιήσω την ενέργεια;ή αλλιώς Πώς να σε ψήσω; Υπάρχει όραμα; Υπάρχει ελπίδα; Μήπως το ενδεχόμενο της ολικής καταστροφής μας αφήνει άφωνους; ή Μήπως είναι αλαζονεία να νομίζεις ότι βλέπεις το μέλλον, όσο άσχημο και αν φαντάζει και...Υπάρχει όραμα.Υπάρχει ελπίδα. Δεν ξέρω. Δεν θέλω να είμαι διδακτικός. Ερωτευμένος μάλλον"

Σκηνικό

Ιταλική σκηνή, Λευκό

Προβολές ως σκηνικά (οπτικό υλικό: Όπυ Ζούνη)

Τραμπολίνο, καναπές, λάμπες, ηχητικοι αισθητηρες

Δράστες

· 1^ο ζευγάρι: Σιωπή, Χορεύτρια – Λόγος, Τραγουδιστής

"Η Σιωπή – Ενέργεια από την οποία όλα γεννιούνται και στην οποία όλα καταλήγουν βρίσκει την έκφραση της σε μια χορεύτρια, της οποίας η παρουσία μεταφράζεται σε ήχο – μουσική μέσα από μια διαδραστική εγκατάσταση αισθητήρων που αντιλαμβάνονται την κίνηση , την αφή και τη θερμότητα.Η γλώσσα του ήχου είναι αυτή που θα ενώσει τη Σιωπή με το Λόγο. Ο ήχος της σιωπής δημιουργεί – φέρνει τη μουσική πάνω στην οποία θα τραγουδήσει ο Λόγος – τραγουδιστής. Το τραγούδι αποτελεί την πιο πυκνή έκφραση του λόγου αφού είναι η πιο δομημένη έκφανσή του."

Σιωπή και Λόγος είναι οι δύο θεοί.

· 2^ο ζευγάρι: Αγόρι και Κορίτσι επί τραμπολίνου. Πρόζες (ασκήσεις λόγου)

Ένα αντρόγυνο προσπαθεί να γεννηθεί, να υπάρξει, να εξελιχθεί σε μια σύγχρονη κοινωνία. Ένας Άντρας. Μια Γυναίκα. Ακροβατούν πάνω σε ένα τραμπολίνο.

Το Παιχνίδι της ζωής.

Δράση

Όλη η παράσταση έχει τη δομή ενός ηλεκτρονικού καμπαρέ υπό την έννοια ότι παρακολουθούμε εναλλασσόμενα σκηνές πρόζας του ζευγαριού των ανθρώπων και τραγούδια – ήχους του ζευγαριού των θεών.

"Σε κάθε σκηνή πρόζας το είδος του λόγου είναι διαφορετικό (ακατάληπτος, διάλογος, πεζός, ποιητικός, τραγικός) αποτελώντας έτσι ασκήσεις ύφους που, εκτός από το να υπηρετούν τη δράση αυτή καθ’ αυτή, αποτελούν και μια μελέτη πάνω στην πορεία του λόγου . Κάθε είδος λόγου έχει άλλη λειτουργία και δεν έχει επιλεγεί τυχαία, αλλά υπηρετεί την ενέργεια και τα νοήματα κάθε σκηνής."

Δομή της παράστασης

Αυτόνομα αποσπάσματα μουσικής και πρόζας ξετυλίγονται μπροστά στους θεατές με συνδετικό κρίκο τον ήχο. Αυτή η συνθήκη δύναται να εντάξει στο δρώμενο και την κίνηση των θεατών.Τα κείμενα της παράστασης αποτελούν μια ανθολόγηση από μικρά αποσπάσματα βιβλίων, ποιημάτων και άλλων έργων (Sure Thing, David Ives – Διάλογος, Sha-Clack Clack, Williams Saul – Αγόρι – Λόγος Ποιητικός, Γράμμα Σ’ένα Παιδί Που Δεν Γεννήθηκε Ποτέ, Oriana Falaci – Κοριτσι – Λογος Πεζος, Χτίστες, Χειμωνάς Γιώργος – Λόγος)
Ακούγονται επίσης και μικρά αποσπάσματα τραγουδιών, αλλά κυρίως η πρωτότυπη μουσική της παράστασης, γραμμένη από το Θέμο Λεονάρδο. (Ακουγονται τα τραγούδια του Legitimate Target,Tox Intox,Death And Me –Wax and Watts.)

Χτίστες, Χειμωνάς Γιώργος – Λόγος

Απομακρύνθηκε ο ορίζοντας. Η ζωή φάνηκε πρώτα στους τοίχους. Είναι ένας τοίχος αλειμμένος μ’ ένα υλικό σαν σημσία. Αλλού οι τοίχοι εξογκώνονταν και εξείχαν σα να γεννούσαν αγάλματα κι άμορφα ακόμα που μόλις σχηματίζονταν εκρέμονταν απο τους τοίχους. Αργά κατέβαινε ο ουρανός. Υπέροχος κεφαλόδεσμος απο βαρειά καλύμματα λύθηκαν κι έπεφταν αργά για να φανεί ξανά πόσο καλό είναι το φώς.

Ο κόσμος να γίνει εικόνα. Αυτή θα είναι η τελευταία ζωή των ανθρώπων να τους σκεπάσει μιά εικόνα.

Ο κόσμος να γίνει εικόνα. Αυτή θα είναι η τελευταία ζωή των ανθρώπων να τους σκεπάσει μιά εικόνα.

συγκροτημα ΒΗΤΑΠΕΙΣ

Συνθεση χορικου τελους

ΛΟΓΟΣ: Απομακρύνθηκε ο ορίζοντας.

Σύννεφα καπνού πολεμικού αεροσκάφους

γκρεμίζοντας τον πλανήτη του λάθους

χτίζοντας ζωή σε τοίχους

εικόνες φόβου

βλέπω σκοτάδι μονάχα

Δεν συμφωνώ καθόλου

Ανοίγω μάτια σαν ώριμος γέροντας

Και διαλέγω μονοπάτια που ζωντανεύει ο έρωτας

Η Μητέρα σιωπή Μας φιλοξένησε

Η Μητέρα Σιωπή τον Ήχο γέννησε

Το χειροκρότημα για κάθε τόλμημα

Δράση-Αντίδραση η λύση σε κάθε πρόβλημα

Λ: Νιώσε τον έρωτα__

Κι έλα να περάσουμε υπέροχα_

Μεσ’ το σκοτάδι τα μυστικά μου φανέρωνα.

Π: Σ’ ένα κρεβάτι σα πλανήτη κατοικούμε

Ο ένας απ’ τον άλλο δε μπορούμε να κρυφτούμε

Λ: _Το παιδί μας _

Είναι η φωνή μας_

Μετά το θάνατο μας η αναπνοή μας_

Π: Και δε φοβάμαι πια τα χρόνια που θα’ρθούνε_

ας δώσουμε το κόσμο στα παιδιά μας να σωθούμε.

Λ: Μακάρι__

Να βιώναμ’ ένα πόλεμο_

Που θά’ χε στόχο ένα παιδικό χαμόγελο

Ζημιά_

Π: Ζαβολιά__

τρικλοποδιά δεν είναι λέξεις για μεγάλους είναι λέξεις για παιδιά.

Λ: Η δικιά τους αγκαλιά χωρά τα πάντα_

Όσο για τη τσέπη τους δεν έχει ανάγκη φράγκα.

Π: _Παγωτό__

Λ: Και σοκολάτα__

Π: Δώρο κάνε στα παιδιά παιχνίδι να’ χει πλάκα.

Η Μητέρα σιωπή Μας φιλοξένησε

Η Μητέρα Σιωπή τον Ήχο γέννησε

Το χειροκρότημα για κάθε τόλμημα

Δράση-Αντίδραση η λύση σε κάθε πρόβλημα

Η Μητέρα σιωπή Μας φιλοξένησε

Η Μητέρα Σιωπή τον Ήχο γέννησε

Το χειροκρότημα για κάθε τόλμημα

Δράση-Αντίδραση η λύση σε κάθε πρόβλημα

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Η Μητέρα σιωπή Μας φιλοξένησε

Η Μητέρα Σιωπή τον Ήχο γέννησε

Το χειροκρότημα για κάθε τόλμημα

Δράση-Αντίδραση η λύση σε κάθε πρόβλημα

Θεατρικός Οργανισμός “Πυρήνας”

Θεατρικός Οργανισμός “Πυρήνας”

Ο Θεατρικός Οραγανισμός “ΠΥΡHΝΑΣ” είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2006. Στόχος της είναι η δημιουργία και παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το 2006 παρουσίασε στο Θέατρο Πολιτεία:

KATHAKALI, BHARATHANATYAM, KUCHUPUDI, MOHINIATTAM

Παραδοσιακές δραματικές τέχνες της Νότιας Ινδίας

Παραστάσεις και Σεμινάρια με τους:

· Kalamandalam K.M. John

· Kalatharamgini Mary John

· Kalatharamgini Ruby john

Ο ιδρυτής της εταιρείας Λεονάρδος Μπατής είναι απόφοιτοςς της δραματικής σχολής του ΕΜΠΡΟΣ και κάτοχος πτυχίου Bsc management and Systems Science απο το City University Of London. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στα Θεατρα: ΑΜΟΡΕ, ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΠΑΤΡΑΣ, ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ, ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΦΟΥΝΟΣ, ΠΕΡΟΚΕ κ.α. σε σκηνοθεσία των: Γιάννη Χουβαρδά, Ιλειάννα Δημάδη, Φωτεινή Παπαδόδημα,, Θόδωρη Αμπαζή, Ελένη Γεωργοπούλου, Βασίλη Βαφέα κ.α. Εχει σκηνοθέτησει την Παράσταση «ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ» που παρουσιάστηκε εκπροσωπώντας την Ελλάδα στην 3^η Συνδιάσκεψη για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Η παιδεία του περιλαμβάνει: Κλαρίνο (παραδοσιακό), Κιθάρα, Φωτογραφία, Video, Ινδικό Τραγούδι, Κατακάλι (Παραδοσιακή Δραματική Τέχνη Νότιας Ινδίας) κ.α.

Σύνθεση Εταιρεία Πολιτισμού

H «Εταιρεία Πολιτισμού Σύνθεση» είναι μία μη κερδοσκοπική εταιρεία που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2001. Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει τις σύγχρονες τεχνικές του marketing για να εντάξει κλασσικά έργα στις επιλογές των καθημερινών ανθρώπων. Σε όλες της τις δραστηριότητες, η Σύνθεση έχει κοινή συλλογιστική: να πακετάρει σε μοντέρνο, σημερινό περίβλημα κλασσικά, διαχρονικά δημιουργήματα και να τα διαθέτει στο ευρύ κοινό.

Η Σύνθεση έχει στο ενεργητικό της την παραγωγή πολλών εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν στο αρχαίο θέατρο του Ηρωδείου, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το θέατρο του Λυκαβηττού αλλά και στις πλατείες και τους δρόμους της Αθήνας. Οι παραγωγές αυτές, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν:

· Χριστούγεννα 2003-2004, συμπαραγωγή με εταιρεία Le Spot για το Δήμο Αθηναίων

· Το Καρναβάλι των Ζώων, musical με πρωταγωνιστή τον Jeremy Irons στο Ηρώδειο

· Έτος Καβάφη, project management για λογαριασμό της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας

· Hello India!, συναυλία Ελλήνων και Ινδών μουσικών στο θέατρο Λυκαβηττού

· Διεθνές Συνέδριο Σοσιαλιστικών Νεολαιών, συμπαραγωγή πολιτιστικών εκδηλώσεων

· Πόλεμος στον Ουρανό, παραγωγή της παράστασης για το Ελληνικό Φεστιβάλ

· Φωνές, παραγωγή του θεατρικού έργου σε συνεργασία με το Αρχείο Καβάφη

· Αντιγόνη Σοφοκλή στο πρωτότυπο κείμενο σε σκηνοθεσία Σπύρου Βραχωρίτη

· Δεσποινίς Ηλέκτρα Ατρείδου, για το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών

· Goλfω 2.3 beta, στο BIOS, παραγωγή Σύνθεση Εταιρεία Πολιτισμού

Η Σύνθεση έχει επίσης εκδώσει το περιοδικό «:demo» με θέμα τις τέχνες και τον πολιτισμό. Μotto του περιοδικού και της εταιρείας μας:

Η πραγματικότητα είναι ω

"I leave shreds of my soul on every experience" Oriana Fallaci

Letter to a Child Never Born

Letter to a Child Never Born (original title: Lettera a un bambino mai nato) is the title of a 1975 novel written by Italian author and journalist Oriana Fallaci. The book is a written dialogue between a young professional woman and the fetus she carries in utero; it details the woman's struggle to choose between a career she loves and an unexpected pregnancy. The English translation was first published in 1976.

Oriana Fallaci (June 29, 1929 – September 15, 2006) was an Italian journalist, author, and political interviewer. An antifascist partisan during World War II, she had a long and successful journalistic career. She died in her native Florence, Italy, at age 77.

She was called "our most celebrated female writer" by Ferruccio De Bortoli, former director of the newspaper Corriere della Sera. Decades ago, the Los Angeles Times described her as "the journalist to whom virtually no world figure would say no."^[1]

As a young journalist, she interviewed many internationally known leaders and celebrities such as Henry Kissinger, the Shah of Iran, Ayatollah Khomeini, Lech Wałęsa, Willy Brandt, Zulfikar Ali Bhutto, Walter Cronkite, Muammar al-Gaddafi, Federico Fellini, Sammy Davis Jr, Deng Xiaoping, Nguyen Cao Ky, Yasir Arafat, Indira Gandhi, Alexandros Panagoulis, Wernher von Braun, Archbishop Makarios, Golda Meir, Nguyen Van Thieu, Haile Selassie and Sean Connery.

Following an interview with Ayatollah Khomeini she authored a book, titled "Ayatollah," which is forbidden to be published inside Iran.

After retirement, she authored a series of articles and books that roused controversy amongst certain Islamic and Arab factions.She spent the last years of her life in New York, where she lived for several years with lung and breast cancer, which she referred to as "the Other One" in her most recent books. She returned to Italy before dying of cancer in a hospital in her native Florence on the night between the 14th and the 15th of September 2006.^[2][3]

Fallaci was born in Florence. During World War II she joined the resistance despite her youth, in the democratic armed group "Giustizia e Libertà".Her father Edoardo Fallaci, a cabinet maker in Florence, was a political activist struggling to put an end to the dictatorship of Fascist leader Benito Mussolini. It was during this period that Fallaci was first exposed to the atrocities of war.

Fallaci began her journalistic career in her teens, becoming a special correspondent for the paper Il mattino dell'Italia centrale in 1950. Starting in 1967 she worked as a war correspondent, in Vietnam, during the Indo-Pakistani War, in the Middle East, and in South America. For many years, Fallaci was a special correspondent for the political magazine L'Europeo, and wrote for a number of leading newspapers and Epoca magazine.

During the 1968 Tlatelolco massacre prior to the 1968 Summer Olympics, Fallaci was shot three times, dragged down stairs by her hair, and left for dead by Mexican armed forces. Later, her recollection of the events would shift. According to The New Yorker, her former support of the student activists "devolved into a dislike of Mexicans."^[4]

In the 1970s, she had an affair with the subject of one of her interviews, Alexandros Panagoulis, who had been a solitary figure in the Greek resistance against the 1967 dictatorship. He had been captured, violently tortured, and imprisoned for his (unsuccessful) assassination attempt against dictator and ex-Colonel Georgios Papadopoulos. Panagoulis died in 1976, under controversial circumstances, in a road accident. Fallaci maintained that Panagoulis was assassinated by remnants of the Greek military junta, and her book Un Uomo (A Man) (ISBN 0-671-25241-0) was inspired by the life of Panagoulis.

During her infamous 1972 interview with Henry Kissinger, Kissinger agreed that the Vietnam War was a "useless war" and compared himself to "the cowboy who leads the wagon train by riding ahead alone on his horse." Kissinger later wrote that it was "the single most disastrous conversation I have ever had with any member of the press."Fallaci twice received the St. Vincent Prize for journalism, as well as the Bancarella Prize, 1971 for Nothing, and So Be It; Viareggio Prize, 1979, for Un uomo: Romanzo; and Prix Antibes, 1993, for Inshallah.. She received a D.Litt. from Columbia College (Chicago).In previous years, she lectured at the University of Chicago, Yale University, Harvard University, and Columbia University.Fallaci’s early writings have been translated into 21 languages including English, Spanish, French, Dutch, German, Greek, Serbian, Swedish, Polish, Croatian and Slovenian.Fallaci donated most of her books and private papers to the Lateran University, according to Bishop Rino Fisichella because of her great respect for Pope Benedict himself.^[5]

Controversy

A journalist from Florence, Tiziano Terzani, expressed disagreements with her approach in an open letter to her in Corriere della Sera while David Holcberg at the Ayn Rand Institute supported her cause with a letter to The Washington Times.^[6]Fallaci received support from rightist political parties and movements such as the Lega Nord in Italy, where her books have sold over 1 million copies alone, but also from individuals and organisations in the rest of the world.^[7][8]At the first European Social Forum, which was held in Florence in November 2002, Fallaci invited the people of Florence to cease commercial operations and stay home. Furthermore, she compared the ESF to the Nazi occupation of Florence. Protest organizers declared "We have done it for Oriana, because she hasn't spoken in public for the last 12 years, and hasn't been laughing in the last 50".^[9]In 2002 in Switzerland the Islamic Center and the Somal Association of Geneva, SOS Racisme of Lausanne, along with a private citizen, sued her for the supposedly racist content of The Rage and The Pride.^[10][11] In November 2002 a Swiss judge issued an arrest warrant for violations of article 261 and 261 bis of the Swiss criminal code and requested the Italian government to either trial or extradite her. Roberto Castelli, Italian minister of Justice mentioned this fact in an interview broadcast by Radio Padania affirming that the Constitution of Italy protects freedom of speech and thus the extradition request had to be rejected; the episode is mentioned in her book The Force of Reason.^[12]In May 2005, Adel Smith, president of the Union of Italian Muslims, launched a lawsuit against Fallaci charging that "some of the things she said in her book The Force of Reason are offensive to Islam." Smith's attorney, Matteo Nicoli, cited a phrase from the book that refers to Islam as "a pool that never purifies." Consequently an Italian judge ordered her to stand trial set for June 2006 in Bergamo on charges of "defaming Islam." A previous prosecutor had sought dismissal of the charges. The preliminary trial began on 12 June in Bergamo and on 25 June Judge Beatrice Siccardi decided that Oriana Fallaci should indeed stand trial beginning on 18 December.^[13] Fallaci accused the judge of having disregarded the fact that Smith called for her murder and defamed Christianity. [1]On June 3, 2005, Fallaci published on the front page of the Italian daily newspaper a highly controversial article entitled "Noi Cannibali e i figli di Medea" ("We cannibals and Medea's offspring") inviting women not to vote for a public referendum about artificial insemination that was held on June 12 and 13, 2006.^[14]On August 27, 2005, Fallaci had a private audience with Pope Benedict XVI at Castel Gandolfo. Although an Christian atheist [2],Fallaci had great respect for Pope Benedict XVI and expressed admiration for his 2004 essay titled "If Europe Hates Itse"

source wikipedia

Opy Zouni

OPY ZOUNI

She is perhaps the most valid presence within Greece today in the realm of geometric art and she is indeed an artist of international repute.The mysterious atmosphere that her work exhudes gives it an almost metaphysical feeling.

My first geometrical drawings even as a child were influenced by arabesques, a clearly abstract geometrical play with intense mystical character that defines the East and partly includes Greece. The geometrical element progressively dominated my work, defining its form, while much later I got to know the Bauhaus school which hence became a positive contribution in my study.

Most elements that compose my work derive from the observation of nature, my immediate surroundings and optical phenomena. Of these last, my interest lies mainly in the simple forms (for example, how light moves on different levels), and more rarely on synthetic forms.

Nature has laws. Basically that's what teaches me. The same events are recorded differently by the eye of each observer. What my own eye records is the beginning of my search and the continuation of another one that I have already started. At any event, the way I think and work is the outcome of an idea I have in my mind, and

not the result of a specific theory or observations which have helped me in the past.

Thus light, shadow, color, movement, perspective, space, matter, are the elements around which my observations take place, directly or even indirectly, as for example through photographic recording. The last interests me because it "sees" another visual aspect than that of the human eye, which works abstractively like visual memory.

I try to express myself with the greatest intensity possible, using few elements and often contradictory. Something which especially characterizes me is an intense sense of the fluidity in time. That's why I am prepared to interrupt my work for something else, in the thought that what is offered to me at every moment is irreplaceable. Life, the succession of events, require a free encounter.

Opy Zouni

OPY ZOUNI
“Itineraries through light and colour”

15 November 2006 – 20 January 2007

The exhibition “Itineraries through light and colour” by Opy Zouni concludes the celebrations for the twenty years of the Museum of Cycladic Art.

This is a presentation of the artist’s most recent ideas, with reference to earlier work of the last twenty-five years. The New Wing of the MCA becomes the venue for the presentation of a true “vision of today”. In this project, Zouni attempts to transform the environment of contemporary people, as experience in their work-space but also in the area of imagination. Her creations present cityscapes coexisting with nature in dream-like compositions. Constructions with mirrors that converse with and enliven the surrounding space, and installations with parallel mirrors that create multiple reflections.

The emphasis is on recent works as well as on creations that have not been presented in Athens before. Visitors to the exhibition can also watch the video A ramble in form, (duration: 6½ minutes), where the artist analyses her subjects by constructing and deconstructing the composition of her works.



Opy Zouni notes about the concept of the exhibition:
“After the experience from constructions and works in black-and-white, the horizon opened up for the exhaustive study of colour. Geometry never became an obstacle; on the contrary, it was a constant challenge for the parallel development of the material as the gradual result of a gestural script. I decided for this exhibition to span a period of twenty-five years. This was meant not as a strict chronological limit but rather as an outline for a selection of samples; indeed, in some cases it was not observed. In the end, I gave greater emphasis to recent works.”



The exhibition is accompanied by a monograph by Dr. Yannis Bolis (Curator at the State Museum of Contemporary Art, Thessaloniki) where Zouni’s entire oeuvre from the 1960s to the present day is analysed chronologically and thematically. The book contains also brief testimonies by such eminent figures as Rector Eleni Ahrweiler, Charis Kambouridis (Art Critic-Semanticist), Charis Savvopoulos (Professor of Art History at the University of Thessaloniki), Dr. Eugenia Alexaki (Art-historian) and a swansong review by the late Pierre Restany, international Art Critic.

In order to facilitate visitors, the MCA will remain open every Wednesday until 8.00 p.m. for the period of the exhibition.

Curator: Dr Yannis Bolis